[vc_row][vc_column width=”1/2″]Sevgilim sevirəm səni
Gözəlim ürəkdən sevirəm səni,
Amandır incitmə, incitmə məni.
Nə olar sındırma sevən qəlbimi,
Dərdindən olmuşam dəli-divanə,
Sevgilim gəl mənə olma biganə.
Sevgilim sənsiz bu həyat haramdır mənə,
Gözəl gülüşün bəs edər səni sevənə,
Heyranam gözlərinə qurbanam sənə,
Sən bir şamsan mənsə pərvanə,
Sevirəm gəl olma mənə biganə.
Eşqinin əsiriyəm gülüm, yanır ürəyim,
Gəl söndür odumu gəl ol gərəyim.
Sənsiz haramdır duzum çörəyim,
Bu sevən qəlbim belə qurbandır sənə.
Sevgilim gəl mənə olma biganə,
Sevirəm gəl olma mənə biganə.[/vc_column]
[vc_column width=”1/2″]Sevirəm səni
Xəyallarımda hər zaman sən yaşayacaqsan.
Əvəzsiz bir sevgili yarım olacaqsan.
Yalnız sən mənimsən, mənə qalacaqsan.
Ağrılı qəlbimin sən ey sevgilim,
Loğmanı, dərmanı, tək yarı, sən olacaqsan!
Sən mənə göylərdə uçan mələksən,
Ağrılı qəlbimdə açan çiçəksən.
Ruhumda, ruhunu sevibdir sənin,
Ağrılı qəlbimi sağalt sən mənim.
Yalnız sənə ehtiyacı var sevən qəlbimin!
Sevmişəm, sevirəm, sevəcəm səni.
Elə hey, həsrətdə saxlasan məni,
Vermərəm əlimdən yadlara, vermərəm səni.
İndi dəli divanə etmisən, gülüm sən məni
Röyalarımda, yaşadacam hər zaman səni!
[/vc_column][/vc_row]
[vc_row][vc_column width=”1/2″]Sevirəm ilk eşqim sevirəm səni
Bir yerin ağrısa ağrıyar canım,
Ey mənim damarda axan bu qanım.
Səni sevdiyimi de necə danım,
Sevirəm ilk eşqim sevirəm səni.
Səni sevmək üçün yaranmışam mən,
Səni hər dəqiqə bil anmışam mən.
Dünyaya cahana səs salmışam mən,
Sevirəm ilk eşqim sevirəm səni.
Unutsan sən məni gor qazaram mən,
Əgər çıxıb getsən tez azaram mən.
Dağlara daşlara bil yazaram mən,
Sevirəm ilk eşqim sevirəm səni.
Ağaclar baş əyir mənim sevgimə,
Eşqlər çata bilməz mənim eşqimə.
Hər zaman deyəcəm salıb dilimə,
Sevirəm ilk eşqim sevirəm səni.
Çatsa da sevgimiz bir gün bil sona,
Qoymaram ilk sevgim kül olub yana.
Ayrılan zamanı deyəcəm ona,
Sevirəm ilk eşqim sevirəm səni.
Yadlar ara vursa bil sevirəm mən,
Gözün gözlərimdə çox xoşbəxtəm mən.
Ölürəm gör yenə nə deyirəm mən,
Sevirəm ilk eşqim sevirəm səni.[/vc_column]
[vc_column width=”1/2″]Yaman sevgi
Mən səni sevirdim sevməz olaydım,
Kaş bu dünyada sənsiz qalaydım.
Sən məni aldatdın mən isə inandım,
Sevgi alovunda alışıb yandım.
Bütün sevgimi mən sənə vermişdim,
Səni yeganə sevgim bilmişdim.
Sən isə vəfasız insafsız çıxdın,
Mənim sənə olan sevgimi yıxdın.
İndi sənin öz həyatın mənim öz taleyim var,
Görən səni sevəcəkmi sevdiyin o yar?
Mən səni unutmamışam unutmaram heç,
Ay Allah sən özün günahımızdan.[/vc_column][/vc_row]
Əlaqədar mövzu: Sevgilim şeirləri
[vc_row][vc_column width=”1/2″]Ayrılmalıyıq
Saf bir məhəbbətdir mənim diləyim,
Yar məni sevməsə vurmaz ürəyim.
Sənsə naz edirsən sevmirsən məni,
Məni sevməyinçün söylə neyləyim…?
Hər şeyim sənindi söylədim sənə,
Səndən istədiyim saf sevgi oldu.
Arzumu, diləyimi vermədin mənə,
Məni sevməyinçün söylə neyləyim…?
Mən səni özümə sirdaş bilmişəm,
Hər nə edirsən et qəbul etmişəm.
Məni sevmədiyini çox gec bilmişəm,
Məni sevməyinçün söylə neyləyim…?
Deyirəm qoy hamı eşitsin bunu,
Sevməsən qırılar sevginin qolu.
Yaman əzablıdır sevginin yolu,
Məni sevməsiyçün deyin neyləyim…?
Vaxt vardı, sevirdim səni, bax indi,
O saf məhəbbətə hayıfım gəlir!
Mən səni ucaltdım fövqümə eşqlə,
Çəkdiyim zəhmətə hayıfım gəlir!
Vaxt vardı, ağlıma hakimdi hisslər,
Gözümdə Günəşə, Aya dönübsən!
Sanırdım bir mələk donuna girib
Təkcə mənim üçün göydən enibsən!
Tapdadın o ülvi hisslərimi sən,
Çirkin əməllərin, bəd rəftarınla!
Kobud, saya salmaz dar mənliyinlə
Gözümə təpdiyin qohumlarınla!
İndi hisslərimə hakimdi ağlım,
Gözümə, könlümə düşmən kimisən.
Məni, mənliyimi didib tökməyə
Paslı qılınc olub öndə bitmisən!
Könlümün başında nifrət odu var,
Sənə nifrətimə hayıfım gəlir!
Əlimi biryolluq üzümmü səndən?
Kişi qeyrətimə hayıfım gəlir!
Yadındamı görüşə çağırdım səni,
Qəmli baxışlarla yandırdın məni,
Dedim söylə görüm nədir səbəbi
Son sözün bu oldu: Ayrılmalıyıq!
Kaş eşitməyəydim mən bu sözləri,
Kaş görməyəydim qəmli gözləri.
Dedim: Kim ayırır axı bizləri?
Son sözün bu oldu: Ayrılmalıyıq!
Ayrılmaq çətindir səndən, sevgilim,
O gözəl gözlərdən necə əl çəkim.
“Sonuncu görüşdü fikirləş” dedim
Son sözün bu oldu: Ayrılmalıyıq!
Ayrıldıq səninlə biz həmişəlik,
Sənə bir arzum var, o da xoşbəxtlik.
Arzum budur geyinəsən gəlinlik.
Son sözün bu oldu: Ayrılmalıyıq…[/vc_column]
[vc_column width=”1/2″]Sevgin
Sevgin ürəyimdə qərib düşübdür,
Yurdu talanıbdır yuvası uçub.
Gecələr sığınıb ümid payına
Dərin baxışında yuxu da susub.
Zaman çox yarama bil sığal çəkib,
Amma dərinlikdə nə çox qəm-kədər.
Nə çox iztirab var, nələr bilmirəm
Bəlkə ürək yatır bir ümman qədər.
Daha fikirlərim darma-dağındır,
Yolumun əvvəli başı görünmür
Bəxtim daş içində sükut bağlayıb
Ayılan zamanı yaşı görünmür.
Özümü danlayıb günahkar deyə,
Elə hey kirpiklə od qaldırmışam.
Gözümü yollardan yığmışam daha
Özüm mən özümə dayaq olmuşam.
Ruhum bədənimdə hər çırpındıqca,
Titrək baxışından sevgi ummuşam.
İnsaf yaxşı şeydi, illər boyunca,
Taleyin yükünü tək daşımışam.
Əlim yollarına uzalı qalıb,
Belə çox çəkəcək uzun illər də.
Mənə dinclik vermir ,rahatlıq vermir,
İttiham eyləyir xatirələr də.
Qəmim qəmim üstə yığılıb indi,
Mənsə, bir ümidi dayaq bilmişəm.
Ömrün o başından dər ocağına,
İri addımlarla qonaq gəlmişəm.
İllər bir dayağı qənimət bilib,
Nə səbrim vardısa, aldı apardı.
Ümid çırağımı söndürüb qəfil,
Qədər yaman yerdə pis axşamladı.[/vc_column][/vc_row]
[vc_row][vc_column width=”1/2″]Sevsəydin məni
Müəllif: İslam Qədirli
Sən də o zamanlar sevsəydin məni,
Qəlbimi yad eşqə məhkum etməzdim.
Sevmədən tutub da özgə əlləri,
Özümə bu qədər cəza verməzdim.
Sən bir kəz sevirəm desəydin mənə,
Hər yerdə səsini soraqlamazdım.
Adını bir kimsə çəkdiyi yerdə,
Kənara çəkilib hey ağlamazdım.
Sən bir kəz üzümə gülsəydin əgər
Niyə gizlədərdim təbəssümümü?
Hər gülən dodaqda səni axtarıb
Niyə itirərdim sənsiz özümü?
Bəlkə o zamanlar sevsəydin məni
Sevginin varlığın danmazdım belə.
Sevdiyin insan da sevsəydi səni
İnan mən bu qədər yanmazdım belə.
Sən kaş ki, əcəlim olardın mənim,
Mənə qardaş deyib dostum olmazdın.
Necə ki, eşqimə uzaq dururdun,
Elə özümə də yaxın qalmazdın!
[/vc_column]
[vc_column width=”1/2″]Deyə bilmədim
Müəllif: Qasım Quliyev
Telefon zəng çaldı açdım sən idin
Həsrətdən o dəmdə yandım alışdım
Soruşdun necəsən? dedim yaxşıyam
İlk dəfə mən sənə yalan danışdım.
Axı həqiqəti necə deyəydim?
Səni ki üzməyə haqqım yox idi.
Dedin nə var nə yox? dedim həmd olsun
Halbuki cismimdə canım yox idi.
Səninlə danışsam deyəcəm deyə,
Çox sözüm var idi deyə bilmədim.
Həsrətin önündə əyildi bu eşq,
Qüruru önündə əyə bilmədim.
[/vc_column][/vc_row]
